Με ενδοιαφέρον παρακολουθούμε αυτές τις ημέρες άθρα και λόγους ατόμων που δηλώνουν "συμπάθεια" στο κίνημα των Αγανακτισμένων προσπαθώντας όμως να αναδείξουν την γύμνια του από πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο.Άλλους που το το θεωρούν υποκεινούμενο και ελεγχόμενο και άλλους που κριτικάρουν ανοιχτά τους συμμετέχοντες λέγοντας πως είναι όλοι αυτοί που βολεύονταν τόσα χρόνια ή μέναν απαθείς απέναντι στις εξελήξεις.
Ας δούμε όμως ποιοι είναι όλοι αυτοί.Πρόκειται μήπως για τυχαίους πολίτες; Αν κοιτάξουμε προσεκτικά θα αντιληφθούμε ότι πρόκειται για κομματικά στελέχη, μέλη κομματικών ή και φοιτητικών νεολαίων, ευνοήμενοι των μεγάλων κομμάτων κ.λ.π. Θα ρώταγε κάποιος γιατί τέτοιος πόλεμος; Από τους παρατρεχάμενους του Πα.σο.κ. είναι λογικό μιας και είναι υποχρεομένοι να στηρίξουν τις πολιτικές του κόμματος που υποστηρίζουν άλλα και διότι έτσι είναι μαθημένοι και γνωρίζουν παρά την τραγική κατάσταση ότι εκείνοι θα επιπλέυσουν και πάλι όπως ξέρουν, με αξιοκρατικά ΠΑΝΤΑ κριτήρια.
Οι Νεο-δημοκράτες δεν διαφέρουν από τους προϋγούμενους και φυσικά επιζητώντας και αυτοί την εξουσία δεν θα μπορούσαν παρά να κριτηκάρουν ένα κίνημα που στρέφεται καθαρά και εναντίον τους. Τα κόμματα της Αριστεράς που δεν καταφέρνουν να επικοινωνίσουν μεταξύ τους ενώ ακόμη πιστεύουν ότι οι πορείες και οι διαδηλώσεις είναι τσιφλίκι τους, θίγονται ευθέως από όλο αυτό ενώ ταυτόχρονα καταδικνύεται η ανικανότητά τους. 50000 κόσμος συγκεντώθηκε μόνο στην Αθήνα αυθόρμητα χωρίς να γίνει το παραμικρό και αυτό δεν χωνεύεται εύκολα. Το Λαός δεν αντέχει την έλειψη κραυγών, ρατσιστικών και εθνικιστικών συνθημάτων αλλά και την ειρηνική συνύπαρξη ανθρώπων όλων των ιδεολογικών στρωμάτων.
Ποιοί είναι όμως οι Έλληνες "Indignados" ; Μα εμείς! Τα παιδία του καναπέ όπως μας χαρακτήρισαν. Του καναπέ που είναι δανεικός, χρεωμένος..Τα παιδιά που είναι άνεργα ή εργάζονται για 500 ευρώ. Αυτοί που βλέπουν γύρο τους να βασιλεύει η αναξιοκρατία, η διαφθορά, η μετριότητα. Αυτοί που τους στερούν το μέλλον και τους αναγκάζουν να γίνουν σύγχρονοι μετανάστες. Μαζί τους και άλλα κομμάτια της κοινωνίας συμβασιούχοι, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα γυναίκες παιδιά.. Όλοι αυτοί χωρίς κομματικούς μανδύες, χωρίς ιδεολογικές ταμπέλες μα με άκρως πολιτική σκέψη. Και αυτό είναι που ενοχλεί.
Άραγε όλες οι μεγάλες επαναστάσεις-κινήματα είχαν εξαρχής ξεκάθαρο ιδεολογικό υπόβαθρο; Είχαν ηγεσία; ή μήπως είχαν συγκεκριμένα αιτήματα; Η απάντηση είναι ΌΧΙ! Ένα πράγμα είχαν κοινό, την ανάγκη για αλλαγή, θυμό, καταπίεση, οργή, αγανάκτηση...Μέσα όμως από αυτά ζυμώθηκαν και ξεπήδησαν νέες ιδέες, νέοι ηγέτες, καινούργιες προτάσεις, νέα ξεκινήματα. Αυτό είναι που φοβούνται. Για αυτό και η υποβαθμισή του από όλους. Κόμματα ΜΜΕ Συνδικαλιστές Κομματικούς. Φοβούνται το ξεκίνημα, την συσπείρωση του κόσμου, την επιμονή, και πάνω από όλα τις απαιτήσεις και προτάσεις που διατυπώνονται. Γνωρίζουν ότι αν αυτό το κίνημα γιγαντωθεί αυτοί και όλες οι βδέλες του συστήματος όχι μόνο είναι παρελθόν αλλά και κινδυνεύουν να χάσουν τα κεκτημένα δεκαετιών που με τόσο "κόπο" συγκέντρωσαν.
Να είστε σίγουροι και προτάσεις υπάρχουν και εναλλάκτικες που ακούγονται σιγά σιγά και τις τρέμουν. Λέξεις όπως Λογιστικός Έλεγχος, Απεχθές Χρέος, Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (χωρίς αυτούς φυσικά), Αναθεώρηση του Συντάγματος , Αμεσότερη Δημοκρατία κ.α. Όλα στο χέρι μας είναι. Καμία υποχώρηση κανένας συμβιβασμός.
Όσο για αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται ότι οι καιροί έχουν αλλάξει ας μην ανησυχούν και προβληματίζονται με όλη αυτή την πρωτοφανή αντίδραση. Η ιστορία τους έχει ξεπεράσει, εμείς τους έχουμε ξεπεράσει. Τους είναι δύσκολο να το αντιληφθούν αλλά από δω και στο εξής θα μας βρίσκουν μπροστά τους. Συνεχίστε λοιπόν να ρίχνετε λάσπη, να προβληματίζεστε τάχα. Κύριοι είστε και επίσημα ξεπερασμένοι...
Ας δούμε όμως ποιοι είναι όλοι αυτοί.Πρόκειται μήπως για τυχαίους πολίτες; Αν κοιτάξουμε προσεκτικά θα αντιληφθούμε ότι πρόκειται για κομματικά στελέχη, μέλη κομματικών ή και φοιτητικών νεολαίων, ευνοήμενοι των μεγάλων κομμάτων κ.λ.π. Θα ρώταγε κάποιος γιατί τέτοιος πόλεμος; Από τους παρατρεχάμενους του Πα.σο.κ. είναι λογικό μιας και είναι υποχρεομένοι να στηρίξουν τις πολιτικές του κόμματος που υποστηρίζουν άλλα και διότι έτσι είναι μαθημένοι και γνωρίζουν παρά την τραγική κατάσταση ότι εκείνοι θα επιπλέυσουν και πάλι όπως ξέρουν, με αξιοκρατικά ΠΑΝΤΑ κριτήρια.
Οι Νεο-δημοκράτες δεν διαφέρουν από τους προϋγούμενους και φυσικά επιζητώντας και αυτοί την εξουσία δεν θα μπορούσαν παρά να κριτηκάρουν ένα κίνημα που στρέφεται καθαρά και εναντίον τους. Τα κόμματα της Αριστεράς που δεν καταφέρνουν να επικοινωνίσουν μεταξύ τους ενώ ακόμη πιστεύουν ότι οι πορείες και οι διαδηλώσεις είναι τσιφλίκι τους, θίγονται ευθέως από όλο αυτό ενώ ταυτόχρονα καταδικνύεται η ανικανότητά τους. 50000 κόσμος συγκεντώθηκε μόνο στην Αθήνα αυθόρμητα χωρίς να γίνει το παραμικρό και αυτό δεν χωνεύεται εύκολα. Το Λαός δεν αντέχει την έλειψη κραυγών, ρατσιστικών και εθνικιστικών συνθημάτων αλλά και την ειρηνική συνύπαρξη ανθρώπων όλων των ιδεολογικών στρωμάτων.
Ποιοί είναι όμως οι Έλληνες "Indignados" ; Μα εμείς! Τα παιδία του καναπέ όπως μας χαρακτήρισαν. Του καναπέ που είναι δανεικός, χρεωμένος..Τα παιδιά που είναι άνεργα ή εργάζονται για 500 ευρώ. Αυτοί που βλέπουν γύρο τους να βασιλεύει η αναξιοκρατία, η διαφθορά, η μετριότητα. Αυτοί που τους στερούν το μέλλον και τους αναγκάζουν να γίνουν σύγχρονοι μετανάστες. Μαζί τους και άλλα κομμάτια της κοινωνίας συμβασιούχοι, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα γυναίκες παιδιά.. Όλοι αυτοί χωρίς κομματικούς μανδύες, χωρίς ιδεολογικές ταμπέλες μα με άκρως πολιτική σκέψη. Και αυτό είναι που ενοχλεί.
Άραγε όλες οι μεγάλες επαναστάσεις-κινήματα είχαν εξαρχής ξεκάθαρο ιδεολογικό υπόβαθρο; Είχαν ηγεσία; ή μήπως είχαν συγκεκριμένα αιτήματα; Η απάντηση είναι ΌΧΙ! Ένα πράγμα είχαν κοινό, την ανάγκη για αλλαγή, θυμό, καταπίεση, οργή, αγανάκτηση...Μέσα όμως από αυτά ζυμώθηκαν και ξεπήδησαν νέες ιδέες, νέοι ηγέτες, καινούργιες προτάσεις, νέα ξεκινήματα. Αυτό είναι που φοβούνται. Για αυτό και η υποβαθμισή του από όλους. Κόμματα ΜΜΕ Συνδικαλιστές Κομματικούς. Φοβούνται το ξεκίνημα, την συσπείρωση του κόσμου, την επιμονή, και πάνω από όλα τις απαιτήσεις και προτάσεις που διατυπώνονται. Γνωρίζουν ότι αν αυτό το κίνημα γιγαντωθεί αυτοί και όλες οι βδέλες του συστήματος όχι μόνο είναι παρελθόν αλλά και κινδυνεύουν να χάσουν τα κεκτημένα δεκαετιών που με τόσο "κόπο" συγκέντρωσαν.
Να είστε σίγουροι και προτάσεις υπάρχουν και εναλλάκτικες που ακούγονται σιγά σιγά και τις τρέμουν. Λέξεις όπως Λογιστικός Έλεγχος, Απεχθές Χρέος, Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (χωρίς αυτούς φυσικά), Αναθεώρηση του Συντάγματος , Αμεσότερη Δημοκρατία κ.α. Όλα στο χέρι μας είναι. Καμία υποχώρηση κανένας συμβιβασμός.
Όσο για αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται ότι οι καιροί έχουν αλλάξει ας μην ανησυχούν και προβληματίζονται με όλη αυτή την πρωτοφανή αντίδραση. Η ιστορία τους έχει ξεπεράσει, εμείς τους έχουμε ξεπεράσει. Τους είναι δύσκολο να το αντιληφθούν αλλά από δω και στο εξής θα μας βρίσκουν μπροστά τους. Συνεχίστε λοιπόν να ρίχνετε λάσπη, να προβληματίζεστε τάχα. Κύριοι είστε και επίσημα ξεπερασμένοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου