Η Κυριακή είναι πια παρελθόν. Ο θόρυβος όμως των χιλιάδων διαδηλωτών μένει ακόμα στα αυτιά μας, στα αυτιά τους... Για αυτό φροντίζουν οι "αγανακτισμένοι" σε όλη την Ελλάδα που όλες αυτές τις ημέρες δίνουν το παρόν μαζικά, με σθένος και επιμονή σε όλες τις πλατείες τις χώρας. Οι κατσαρόλες τους κάνουν έναν θόρυβο τέτοιο ικανό να αγγίξει και τον πλέον δύσπιστο. Είμαστε ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ είναι το μήνυμά τους.
Η πλατεία συντάγματος και εκατοντάδες άλλες σε όλη την Ευρώπη δίνουν το στίγμα. Μπροστάρηδες σε όλο αυτό η νέα γενιά. Ναι, αυτοί οι απολιτίκ ιντερνετάκηδες. Οι καναπεδάτοι, οι τεμπέληδες που εργάζονται part time, όταν δεν είναι άνεργοι, για 560 ευρώ. Αυτοί οι τεντιμπόηδες που προτιμούν να γεμίζουν τις πλατείες από το να πίνουν ήσυχα και σιωπηλά το καφεδάκι τους. Μαζί τους και οι μεγαλύτερες γενιές. Οι βολεμένοι, οι χορτάτοι, οι απαθείς. Οι κοιμώμενοι ντε! Αφήνουν τις καλά οργανωμένες υπηρεσίες που εργάζονται, τις επιχειρήσεις τους που ευδοκιμούν, τα νοικοκυριά της αφθονίας, τον εργασιακό τους παράδεισο και ενώνουν τις φωνές τους στο Σύνταγμα και αλλού. Μαζί και οι μεγαλοσυνταξιούχοι των 400, 500 άντε 700 ευρώ. Απορρίπτουν τις ανέσεις και τις κοινωνικές παροχές που τους προσφέρει η πολιτεία σε συνδυασμό με την πρότυπη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ρισκάροντας παράλληλα να επιβαρύνουν κι άλλο την υγεία τους και κατά συνέπεια το Εθνικό Σύστημα Υγείας με την συμμετοχή τους στο κίνημα. Εκεί και χιλιάδες φοιτητές, μαθητές, παιδιά όλων των ηλικιών. Παράγωγα του άριστου ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος ξεχνούν τις αξίες με τις οποίες γαλουχούνται καθημερινώς και αντιδρούν και αυτά! Αντιστέκονται στο λαμπρό μέλλον που τους ετοιμάζουν!
Μα καλά που ήταν όλοι αυτοί τόσα χρόνια; Γιατί τώρα; Μήπως "ξεβολεύτηκαν" για αυτό αντιδρούν; Στην Ελλάδα μάθαμε να ζούμε με τα απαραίτητα και συχνά χωρίς αυτά και το βαφτίσαμε βόλεμα. Τα στοιχειώδη έγιναν βόλεμα. Οι ικανές και αναγκαίες συνθήκες ζωής - ύπαρξης σε ένα κράτος, σε μία κοινωνία έγιναν βόλεμα. Η απλή απαίτηση για εργασία, υγεία, ασφάλεια έγιναν βόλεμα. Η ανάγκη για εξυπηρέτηση, υποστήριξη και προσφορά εκ μέρους της πολιτείας έγινε βόλεμα. Έτσι μας έμαθαν. Για τα θεμελιώδη πήραν σαν αντάλλαγμα την σιωπή μας. Εξαγόρασαν την απάθειά μας. Μας οδήγησαν στην πλήρη αδιαφορία για τον πλησίον, για το κοινωνικό σύνολο. Βάλαμε υποθήκη τον κοινωνικό ιστό και τις αξίες μας. Όλα αυτά μέχρι σήμερα.
Ειλικρινά δεν έχει σημασία πια ήταν η αφορμή. Το σημαντικό είναι ότι ο λαός, οι πολίτες αυτής της χώρας αφυπνίστηκαν. Και το έκαναν αυτό με έναν τρόπο τέτοιο ώστε δεν μπορεί πλέον κανένας να το αγνοήσει ή να το υποβαθμίσει. Είναι τέτοια η δυναμική αυτού του κινήματος που θέτει τις βάσεις για ουσιαστικές αλλαγές στο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.
Οι αλλαγές που συντελούνται είναι διαρκείς και δραματικές, χωρίς κανένας να γνωρίζει την αντίδραση του συστήματος σε όλο αυτό. Μένει μόνο να την δούμε. Γιατί θα υπάρξει. Να είστε σίγουροι ότι θα υπάρξει. Οι μηχανισμοί αυτοσυντήρησής του είναι ήδη σε λειτουργία. Όμως τώρα οι καταστάσεις είναι διαφορετικές. Ο κόσμος είναι ψυλλιασμένος, αποφασισμένος και ενωμένος όσο ποτέ. Έχει να αντιπαρατάξει χρόνια πίεσης, εκμετάλλευσης, αγανάκτησης και πολιτικές προτάσεις που ζυμώνονται στους κύκλους του κινήματος μέρες τώρα. Η δύναμή μας είναι δεδομένη. Τώρα την γνωρίζουμε. Την γνωρίζουν και αυτοί. Αυτό είναι που φοβούνται!
Η πλατεία συντάγματος και εκατοντάδες άλλες σε όλη την Ευρώπη δίνουν το στίγμα. Μπροστάρηδες σε όλο αυτό η νέα γενιά. Ναι, αυτοί οι απολιτίκ ιντερνετάκηδες. Οι καναπεδάτοι, οι τεμπέληδες που εργάζονται part time, όταν δεν είναι άνεργοι, για 560 ευρώ. Αυτοί οι τεντιμπόηδες που προτιμούν να γεμίζουν τις πλατείες από το να πίνουν ήσυχα και σιωπηλά το καφεδάκι τους. Μαζί τους και οι μεγαλύτερες γενιές. Οι βολεμένοι, οι χορτάτοι, οι απαθείς. Οι κοιμώμενοι ντε! Αφήνουν τις καλά οργανωμένες υπηρεσίες που εργάζονται, τις επιχειρήσεις τους που ευδοκιμούν, τα νοικοκυριά της αφθονίας, τον εργασιακό τους παράδεισο και ενώνουν τις φωνές τους στο Σύνταγμα και αλλού. Μαζί και οι μεγαλοσυνταξιούχοι των 400, 500 άντε 700 ευρώ. Απορρίπτουν τις ανέσεις και τις κοινωνικές παροχές που τους προσφέρει η πολιτεία σε συνδυασμό με την πρότυπη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ρισκάροντας παράλληλα να επιβαρύνουν κι άλλο την υγεία τους και κατά συνέπεια το Εθνικό Σύστημα Υγείας με την συμμετοχή τους στο κίνημα. Εκεί και χιλιάδες φοιτητές, μαθητές, παιδιά όλων των ηλικιών. Παράγωγα του άριστου ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος ξεχνούν τις αξίες με τις οποίες γαλουχούνται καθημερινώς και αντιδρούν και αυτά! Αντιστέκονται στο λαμπρό μέλλον που τους ετοιμάζουν!
Μα καλά που ήταν όλοι αυτοί τόσα χρόνια; Γιατί τώρα; Μήπως "ξεβολεύτηκαν" για αυτό αντιδρούν; Στην Ελλάδα μάθαμε να ζούμε με τα απαραίτητα και συχνά χωρίς αυτά και το βαφτίσαμε βόλεμα. Τα στοιχειώδη έγιναν βόλεμα. Οι ικανές και αναγκαίες συνθήκες ζωής - ύπαρξης σε ένα κράτος, σε μία κοινωνία έγιναν βόλεμα. Η απλή απαίτηση για εργασία, υγεία, ασφάλεια έγιναν βόλεμα. Η ανάγκη για εξυπηρέτηση, υποστήριξη και προσφορά εκ μέρους της πολιτείας έγινε βόλεμα. Έτσι μας έμαθαν. Για τα θεμελιώδη πήραν σαν αντάλλαγμα την σιωπή μας. Εξαγόρασαν την απάθειά μας. Μας οδήγησαν στην πλήρη αδιαφορία για τον πλησίον, για το κοινωνικό σύνολο. Βάλαμε υποθήκη τον κοινωνικό ιστό και τις αξίες μας. Όλα αυτά μέχρι σήμερα.
Ειλικρινά δεν έχει σημασία πια ήταν η αφορμή. Το σημαντικό είναι ότι ο λαός, οι πολίτες αυτής της χώρας αφυπνίστηκαν. Και το έκαναν αυτό με έναν τρόπο τέτοιο ώστε δεν μπορεί πλέον κανένας να το αγνοήσει ή να το υποβαθμίσει. Είναι τέτοια η δυναμική αυτού του κινήματος που θέτει τις βάσεις για ουσιαστικές αλλαγές στο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.
Οι αλλαγές που συντελούνται είναι διαρκείς και δραματικές, χωρίς κανένας να γνωρίζει την αντίδραση του συστήματος σε όλο αυτό. Μένει μόνο να την δούμε. Γιατί θα υπάρξει. Να είστε σίγουροι ότι θα υπάρξει. Οι μηχανισμοί αυτοσυντήρησής του είναι ήδη σε λειτουργία. Όμως τώρα οι καταστάσεις είναι διαφορετικές. Ο κόσμος είναι ψυλλιασμένος, αποφασισμένος και ενωμένος όσο ποτέ. Έχει να αντιπαρατάξει χρόνια πίεσης, εκμετάλλευσης, αγανάκτησης και πολιτικές προτάσεις που ζυμώνονται στους κύκλους του κινήματος μέρες τώρα. Η δύναμή μας είναι δεδομένη. Τώρα την γνωρίζουμε. Την γνωρίζουν και αυτοί. Αυτό είναι που φοβούνται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου