“Aπ’ αγκάθι βγαίνει ρόδο”, λέει η παροιμία και είναι σοφή.
Δυο, τρεις, άντε πέντε, νέοι, λίγο facebook και το Άργος έγινε “πόλη”, απέκτησε “πολίτες”.
Αυτό που έγινε απόψε στο θεατράκι του Άργους, μόνο όσοι πιστεύουν στα θαύματα μπορούσαν να το φανταστούν.
Ένας τόπος -από τους πολλούς- που δηλητηριάζει με τα αγκάθια του, χρόνια τώρα, κάθε κοινωνική και πολιτική δράση.
Ένας τόπος -από τους πολλούς- όπου τα άτομα «δεν πιστεύουν σε τίποτα, δεν ελπίζουν σε τίποτα γιατί είναι σκλαβωμένα».
Ένας τόπος -από τους πολλούς- όπου ψάχνεις τους φίλους, τους συνοδοιπόρους, τους συντρόφους, τους συμπολίτες, τους συνανθρώπους και δεν τους βρίσκεις, όχι γιατί δεν υπάρχουν, αλλά γιατί η κατάθλιψη τους έχει σκεπάσει, αυτό το μέρος, γέννησε λαϊκή συνέλευση!!!
Ναι πολίτες (ελπίζω) και όχι άτομα, του μέλλοντος. Απόψε, για μια βραδιά, ίσως μοναδική, ίσως όμως και για πρώτη από πολλές -η ιστορία θα δείξει-, ένα -από τα πολλά- μέρη που γεννούσαν εδώ και χρόνια διχόνοια, απογοήτευση, σκοταδισμό, εκδημοκρατισμένο φασισμό, απέκτησε πολίτες. Συμπολίτες.
Δυο, τρεις, άντε πέντε, νέοι, τίναξαν στον αέρα το πέπλο του θανάτου και μας κάνανε περήφανους που ήμασταν και μεις εκεί.
Λόγος μεστός, απλός, γνήσιος, απενοχοποιημένος, κατανοητός.
Λόγος καρδιάς αλλά και μυαλού.
Αν θέλετε, λόγος μυαλού, που περνάει από την καρδιά.
Λόγος χειραφετημένος, σοφός, κυρίως, λόγος πολιτικός. Βαθεία πολιτικός. Λόγος μακράν από τον κοινότοπο των από-κομμάτων.
Λόγος ενωτικός. Λόγος λογικός. Λόγος από αυτούς που …και θεοί πείθονται.
Και δίπλα στους νέους, άλλοι νέοι και μεγαλύτεροι και … συζητήσαμε, παιδιά του μέλλοντος.
Συζητήσαμε. Πού; Στο Άργος. Ναι, συζητήσαμε παιδιά. Που; Στο Άργος.
Γι αυτό αν σας πουν ότι δεν γίνονται θαύματα, μην το πιστέψετε παιδιά. Θαύματα γίνονται. Έγινε σήμερα στο Άργος. 300 άτομα έγιναν πολίτες και συζητήσαμε πολιτικά στο Άργος.
Δεν φοβόμαστε πια, ελπίζουμε, είμαστε -επιτέλους- ελεύθεροι.
Να συνεχίσουμε να συζητάμε παιδιά. Να είμαστε εκεί και να συζητάμε. Να διαφωνούμε, αλλά να είμαστε εκεί και να συζητάμε. Να μην «συζητούν» άλλοι για μας. Ακόμη και αν οι άλλοι είναι από «μας». Κανένας δε γεννιέται κακός. Όλοι και όλα ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις. Η έλλειψη ελέγχου της εξουσίας φθείρει, την εξουσία.
Καλή συνέχεια παιδιά. Μην το χαλάσουμε.. αμέσως τουλάχιστον, ας το κρατήσουμε εκεί, στην επικοινωνία, στη ζύμωση, στη συζήτηση. Γνώρισα τουλάχιστον 5 νέους φίλους απόψε. Δεν το χάνω το έργο με τίποτα! Πέντε φίλους σένα βράδυ; Που; στο Άργος; Και δεν είναι αυτό θαύμα;
Δεν θέλω τίποτα άλλο, παρά συμπολίτες, ομαδικά όνειρα, «ψωμί κι αλάτι».
Σπύρος Καχριμάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου