ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ  

ΤΕΤΑΡΤΗ 15/6, 11.00

Λέμε ένα μεγάλο "δεν πάει άλλο", στην κυβέρνηση, την τρόικα, τους τοκογλύφους δανειστές,  το πολιτικό σύστημα της διαπλοκής, της χρεωκοπίας, της ατιμωρησίας. Το τεράστιο χρέος δεν είναι του λαού.

Το νέο Μνημόνιο (Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα) δεν πρέπει να περάσει. Δεν έχουν καμία νομιμοποίηση, η κυβέρνηση και αυτή η Βουλή, να οδηγήσουν το λαό στην εξαθλίωση και την χώρα στο γενικό ξεπούλημα.

Στις 15/6, ημέρα Γενικής Απεργίας, όλη η κοινωνία πρέπει να είναι στους δρόμους και στις πλατείες, δίνοντας μια κρίσιμη μάχη για αξιοπρέπεια, δικαιώματα, δημοκρατία, ελευθερία.

Καλούμε τους πολίτες του Άργους σε συγκέντρωση την Τετάρτη 15/6 και ώρα 11.00, στο θεατράκι της πλατείας.

Το θεατράκι της πλατείας παραμένει χώρος συγκέντρωσης, συζητήσεων και δράσεων καθημερινά μετά τις 20.00.

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ ΑΡΓΟΥΣ    13/06/2011

Αγανακτισμένοι στο Άργος - Πρώτη μέρα, 28/5/2011

“Aπ’ αγκάθι βγαίνει ρόδο”, λέει η παροιμία και είναι σοφή.

Δυο, τρεις, άντε πέντε, νέοι, λίγο facebook και το Άργος έγινε “πόλη”, απέκτησε “πολίτες”. 

Αυτό που έγινε απόψε στο θεατράκι του Άργους, μόνο όσοι πιστεύουν στα θαύματα μπορούσαν να το φανταστούν.

Ένας τόπος -από τους πολλούς- που δηλητηριάζει με τα αγκάθια του, χρόνια τώρα, κάθε κοινωνική και πολιτική δράση. 

Ένας τόπος -από τους πολλούς- όπου τα άτομα «δεν πιστεύουν σε τίποτα, δεν ελπίζουν σε τίποτα γιατί είναι σκλαβωμένα».

Ένας τόπος -από τους πολλούς- όπου ψάχνεις τους φίλους, τους συνοδοιπόρους, τους συντρόφους, τους συμπολίτες, τους συνανθρώπους και δεν τους βρίσκεις, όχι γιατί δεν υπάρχουν, αλλά γιατί η κατάθλιψη τους έχει σκεπάσει, αυτό το μέρος, γέννησε λαϊκή συνέλευση!!!

Ναι πολίτες (ελπίζω) και όχι άτομα, του μέλλοντος. Απόψε, για μια βραδιά, ίσως μοναδική, ίσως όμως και για πρώτη από πολλές -η ιστορία θα δείξει-,  ένα -από τα πολλά- μέρη που γεννούσαν εδώ και χρόνια διχόνοια, απογοήτευση, σκοταδισμό, εκδημοκρατισμένο φασισμό, απέκτησε πολίτες. Συμπολίτες. 

Δυο, τρεις, άντε πέντε, νέοι, τίναξαν στον αέρα το πέπλο του θανάτου και μας κάνανε περήφανους που ήμασταν και μεις εκεί.

Λόγος μεστός, απλός, γνήσιος, απενοχοποιημένος, κατανοητός.

Λόγος καρδιάς αλλά και μυαλού.

Αν θέλετε, λόγος μυαλού, που περνάει από την καρδιά.

Λόγος χειραφετημένος, σοφός, κυρίως, λόγος πολιτικός. Βαθεία πολιτικός. Λόγος μακράν από τον κοινότοπο των από-κομμάτων.

Λόγος ενωτικός. Λόγος λογικός. Λόγος από αυτούς που …και θεοί πείθονται.

Και δίπλα στους νέους, άλλοι νέοι και μεγαλύτεροι και … συζητήσαμε, παιδιά του μέλλοντος.

Συζητήσαμε. Πού; Στο Άργος. Ναι, συζητήσαμε παιδιά. Που; Στο Άργος.

Γι αυτό αν σας πουν ότι δεν γίνονται θαύματα, μην το πιστέψετε παιδιά. Θαύματα γίνονται. Έγινε σήμερα στο Άργος.  300 άτομα έγιναν πολίτες και συζητήσαμε πολιτικά στο Άργος.

Δεν φοβόμαστε πια, ελπίζουμε, είμαστε -επιτέλους- ελεύθεροι.

Να συνεχίσουμε να συζητάμε παιδιά. Να είμαστε εκεί και να συζητάμε. Να διαφωνούμε, αλλά να είμαστε εκεί και να συζητάμε. Να μην «συζητούν» άλλοι για μας. Ακόμη και αν οι άλλοι είναι από «μας». Κανένας δε γεννιέται κακός. Όλοι και όλα ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις. Η έλλειψη ελέγχου της εξουσίας φθείρει, την εξουσία. 

Καλή συνέχεια παιδιά. Μην το χαλάσουμε.. αμέσως τουλάχιστον, ας το κρατήσουμε εκεί, στην επικοινωνία, στη ζύμωση, στη συζήτηση.  Γνώρισα τουλάχιστον 5 νέους φίλους απόψε. Δεν το χάνω το έργο με τίποτα! Πέντε φίλους σένα βράδυ; Που; στο Άργος; Και δεν είναι αυτό θαύμα;

Δεν θέλω τίποτα άλλο, παρά συμπολίτες, ομαδικά όνειρα, «ψωμί κι αλάτι».

Σπύρος Καχριμάνης

Περι βολέματος λόγος...

      Η Κυριακή είναι πια παρελθόν. Ο θόρυβος όμως των χιλιάδων διαδηλωτών μένει ακόμα στα αυτιά μας, στα αυτιά τους... Για αυτό φροντίζουν οι "αγανακτισμένοι" σε όλη την Ελλάδα που όλες αυτές τις ημέρες δίνουν το παρόν μαζικά, με σθένος και επιμονή σε όλες τις πλατείες τις χώρας. Οι κατσαρόλες τους κάνουν έναν θόρυβο τέτοιο ικανό να αγγίξει και τον πλέον δύσπιστο. Είμαστε ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ είναι το μήνυμά τους.
      Η πλατεία συντάγματος και εκατοντάδες άλλες σε όλη την Ευρώπη δίνουν το στίγμα. Μπροστάρηδες σε όλο αυτό η νέα γενιά. Ναι, αυτοί οι απολιτίκ ιντερνετάκηδες. Οι καναπεδάτοι, οι τεμπέληδες που εργάζονται part time, όταν δεν είναι άνεργοι, για 560 ευρώ. Αυτοί οι τεντιμπόηδες που προτιμούν να γεμίζουν τις πλατείες από το να πίνουν ήσυχα και σιωπηλά το καφεδάκι τους. Μαζί τους και οι μεγαλύτερες γενιές. Οι βολεμένοι, οι χορτάτοι, οι απαθείς. Οι κοιμώμενοι ντε! Αφήνουν τις καλά οργανωμένες υπηρεσίες που εργάζονται, τις επιχειρήσεις τους που ευδοκιμούν, τα νοικοκυριά της αφθονίας, τον εργασιακό τους παράδεισο και ενώνουν τις φωνές τους στο Σύνταγμα και αλλού. Μαζί και οι μεγαλοσυνταξιούχοι των 400, 500 άντε 700 ευρώ. Απορρίπτουν τις ανέσεις και τις κοινωνικές παροχές που τους προσφέρει η πολιτεία σε συνδυασμό με την πρότυπη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ρισκάροντας παράλληλα να επιβαρύνουν κι άλλο την υγεία τους και κατά συνέπεια το Εθνικό Σύστημα Υγείας με την συμμετοχή τους στο κίνημα. Εκεί και χιλιάδες φοιτητές, μαθητές, παιδιά όλων των ηλικιών. Παράγωγα του άριστου ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος ξεχνούν τις αξίες με τις οποίες γαλουχούνται καθημερινώς και αντιδρούν και αυτά! Αντιστέκονται στο λαμπρό μέλλον που τους ετοιμάζουν!
      Μα καλά που ήταν όλοι αυτοί τόσα χρόνια; Γιατί τώρα; Μήπως "ξεβολεύτηκαν" για αυτό αντιδρούν; Στην Ελλάδα μάθαμε να ζούμε με τα απαραίτητα και συχνά χωρίς αυτά και το βαφτίσαμε βόλεμα. Τα στοιχειώδη έγιναν βόλεμα. Οι ικανές και αναγκαίες συνθήκες ζωής - ύπαρξης σε ένα κράτος, σε μία κοινωνία έγιναν βόλεμα. Η απλή απαίτηση  για εργασία, υγεία, ασφάλεια έγιναν βόλεμα. Η ανάγκη για εξυπηρέτηση, υποστήριξη και προσφορά εκ μέρους της πολιτείας έγινε βόλεμα. Έτσι μας έμαθαν. Για τα θεμελιώδη πήραν σαν αντάλλαγμα την σιωπή μας. Εξαγόρασαν την απάθειά μας. Μας οδήγησαν στην πλήρη αδιαφορία για τον πλησίον, για το κοινωνικό σύνολο. Βάλαμε υποθήκη τον κοινωνικό ιστό και τις αξίες μας. Όλα αυτά μέχρι σήμερα.
      Ειλικρινά δεν έχει σημασία πια ήταν η αφορμή. Το σημαντικό είναι ότι ο λαός, οι πολίτες αυτής της χώρας αφυπνίστηκαν. Και το έκαναν αυτό με έναν τρόπο τέτοιο ώστε δεν μπορεί πλέον κανένας να το αγνοήσει ή να το υποβαθμίσει. Είναι τέτοια η δυναμική αυτού του κινήματος που θέτει τις βάσεις για ουσιαστικές αλλαγές στο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.
      Οι αλλαγές που συντελούνται είναι διαρκείς και δραματικές, χωρίς κανένας να γνωρίζει την αντίδραση του συστήματος σε όλο αυτό. Μένει μόνο να την δούμε. Γιατί θα υπάρξει. Να είστε σίγουροι ότι θα υπάρξει. Οι μηχανισμοί αυτοσυντήρησής του είναι ήδη σε λειτουργία. Όμως τώρα οι καταστάσεις είναι διαφορετικές. Ο κόσμος είναι ψυλλιασμένος, αποφασισμένος και ενωμένος όσο ποτέ. Έχει να αντιπαρατάξει χρόνια πίεσης, εκμετάλλευσης, αγανάκτησης και πολιτικές προτάσεις που ζυμώνονται στους κύκλους του κινήματος μέρες τώρα. Η δύναμή μας είναι δεδομένη. Τώρα την γνωρίζουμε. Την γνωρίζουν και αυτοί. Αυτό είναι που φοβούνται!
     

Το πρώτο ψήφισμα της λαϊκής συνέλευσης του Άργους

      Εδώ και λίγες μέρες καταφέραμε να σπάσουμε την κατήφεια, τον φόβο και την απομόνωση. Εκατοντάδες πολίτες του Άργους βρεθήκαμε στο θεατράκι της πλατείας και με απόλυτα δημοκρατικό τρόπο ανοίξαμε ένα διαρκή διάλογο για το μέλλον το δικό μας και της χώρας. Είμαστε κομμάτι κι εμείς του πανελλαδικού κινήματος των "αγανακτισμένων" . Βιώνουμε την δραματική χειροτέρευση των όρων ζωής, την εξόντωση των ονείρων και των προοπτικών των νέων ανθρώπων, τον καταιγισμό άδικων μέτρων, το ξεπούλημα της χώρας. Νιώθουμε ότι δεν μπορεί να είμαστε άλλο θεατές ενός έργου που οδηγεί στην κοινωνική καταστροφή. Λέμε ένα μεγάλο "δεν πάει άλλο" , στην κυβέρνηση, την τρόϊκα, τους τοκογλύφους δανειστές, το πολιτικό σύστημα της διαπλοκής, της χρεωκοπίας, της ατιμωρησίας.
      Το τεράστιο χρέος δεν είναι του λαού.
      Καλούμε τους πολίτες του Άργους να συμμετέχουν στις συγκεντρώσεις της πλατείας. Να τη μετατρέψουμε σε μία πλατεία, συνάντησης, γιορτής, συντονισμού, αγώνα.

Διαδικασίες Συνελεύσεων

"Αγανακτισμένοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ"

      Το κίνημα των αγανακτισμένων είναι γεμάτο με ανθρώπους που παλεύουν για το μέλλον των παιδιών τους και το δικό τους. Είναι απέναντι στον παγκόσμιο αυτό σύστημα και τον στόχο της πλήρους εξαθλίωσης χωρών και ανθρώπων. Άνθρωποι κάθε είδους που ενώνουν τις αγωνίες, τις ελπίδες, τις φωνές τους και διεκδηκούν.
      Υπάρχουν όμως και κάποιοι "αγανακτισμένοι" που δεν παλεύουν για το μέλλον αλλά για το τώρα, δεν παλεύουν για το αύριο αλλά για το σήμερα.Μία λέξη τους χαρακτηρίζει. Απόγνωση..
      Δεν είναι όμως κάτι μακρινό, κάτι που απλά γνωρίζουμε την υπαρξή του χωρίς να το αισθανόμαστε. Είναι δίπλα μας, μας αγγίζει. Διαδηλώνει και διαμαρτύρεται μαζί μας. Επαφίεται σε μας να διεκδικήσουμε το δικαίωμά του στην ζωή, ισότητα και αξιοκρατία. Το δικαίωμα να μπορεί να παρέχει στην οικογένειά του τα προς το ζην. Οι άνθρωποι αυτοί είναι το μέλλον που μας επιφυλάσουν. Είναι η κατάσταση χιλιάδων συμπολιτών μας που σκοπός τους είναι να γίνουν εκατομμύρια. Σε αυτό είμαστε απέναντι. Σε αυτούς τους συνανθρώπους μας όμως πρέπει να σταθούμε τώρα δίπλα τους. Να ακούσουμε τις κραυγές τους, να τους δώσουμε ελπίδα, να τους στηρίξουμε.
      Μέσα σε αυτούς και ο Θ.Κ. Ένας από μας. Κομμάτι αυτής της κοινωνίας, ένας απο τους αγανακτισμένους. Η μάλλον καλύτερα εξαγριωμένος. Παρείσακτος για το σύστημα. Πλεόνασμα. Για υποστήριξη βέβαια από κρατικούς φορείς ούτε λόγος. Η κρατική πρόνεια στην Ελλάδα είναι απλά μία ένοια. Μα μήπως οι τοπικοί φορείς ευαισθητοποιήθηκαν από τις εκλήσεις του; Τι και αν μία πενταμελής οικογένεια κινδυνεύει να μείνει στο δρόμο. Η απάντηση ίδια. Ε και; Πλέον είναι συνηθισμένο και μέσα στα επόμενα χρόνια θα γίνει κυρίαρχο. Τώρα λοιπόν πρέπει να αντιδράσουμε. Τώρα να εναντιωθούμε σε όλα αυτά, να διεκδικήσουμε το τώρα για αυτούς ανθρώπους, το αύριο για μας το μέλλον για τα παιδιά μας.
      Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι κρίση θεσμών και αξιών. Οι κυβερνόντες και η τρόϊκα ανάμεσα στο μνημόνιο, τους πολύπλοκους οικονομικούς όρους και τα σχέδια ολοκήρωτικής εκμετάλευσης χωρών και των πόρων τους δεν αναφέρουν πουθενά την λέξη άνθρωπος. Έχουν προσπαθήσει και καταφέρει να απαξιώσουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Την θέση των ανθρώπων έχουν πάρει καταναλωτές, φτηνό εργατικό δυναμικό, επιχειρηματίες, άνεργοι κτλ. Για άνθρωπο ούτε λόγος. Αυτό πετύχαν, να μας πάρουν την ανθρωπιά μας. Το ενδοιαφέρον για τον συνάνθρωπο, την αλληλεγγύη. Χάσαμε την ουσία. Ότι δεν μας άγγιζε, ότι ήταν μακριά από μας το αγνοούσαμε. Δεν μας απασχολούσε. Ο ωχαδερφισμός πήρε την θέση του ενδοιαφέροντος για τον πλησίον. Αυτό εκμεταλεύτηκαν.
      Δεν είμαστε αγανακτισμένοι. Είμαστε αγανακτισμένοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος του κινηματος αυτού. Συνάσπισε ανθρώπους, πολίτες, ψυχές απέναντι σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση εναντίον όχι μόνο της ελληνικής κοινωνίας αλλά της πανευρωπαϊκής. Αυτό δεν είναι διατεθημένοι να το αφίσουν να εξελιχθεί. Σκοπός τους είναι να το διασπάσουν. Θα τεσταριστούν λοιπόν οι αντοχές μας. Οι κοινωνικοί δεσμοί που αναπτύσονται. Ας αρχίσουμε να ενδοιαφερόμαστε για τον συνάνθρωπο έμπρακτα. Ας γίνουν αυτοί το κίνητρο για την συνέχιση της προσπάθειας. Ας γίνουμε πάλι άνθρωποι...
     

Υ.Γ. Εντός των επόμενων ημερών ο Θ.Κ. μαζί με την οικογένειά του πετάγεται στο δρόμο. Όποιος επιθυμεί να  προσφέρει οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια μπορεί να το κάνει χρησιμοποιώντας τον λογαριασμο : GR20 0964 7000 0000 0088 2976 290 Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Για περισσότερες πληροφορίες 6993438174

WIN – LOSE GAMES

Είναι ένας όρος των λεγόμενων Μαθηματικών Παιγνίων του κλάδου της Στατιστικής Επιστήμης.
Τι σημαίνει ;
Πρόκειται για ένα «παιχνίδι», μεταξύ δύο ατόμων έστω Α και Β όπου όποια και να είναι η έκβαση αυτού του «παιχνιδιού» πάντα ο Α θα νικά και θα καταλήγει σε καλύτερη κατάσταση από πριν και πάντα ο Β θα χάνει και θα ζημιώνεται.
Η εύλογη απορία που γεννιέται είναι: Που κολλάει αυτή η θεωρία με όλα όσα βιώνουμε στην εποχή του Δ.Ν.Τ. ;
Ποίοι είναι οι “παίχτες”;
Από τη μία πλευρά το διεθνές σύστημα τοκογλυφίας – Τραπεζίτες και από την άλλη ο Ελληνικός Λαός.
Δυστυχώς η δωσίλογη και προδοτική κυβέρνηση μας, μας έχει εμπλέξει σε δύο τέτοια «παιχνίδια»…

WIN – LOSE GAME 1 : ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Αυτή η κατάπτυστη και παράνομη Διεθνής Σύμβαση η οποία μας έχει “κάτσει” στο σβέρκο εδώ και ένα χρόνο.
Αυτή η Δανειακή διευκόλυνση της παγκόσμιας οικονομίας για την “Σωτηρία” της Ελληνικής Οικονομίας.
Γιατί θεωρείται Win-Lose Game;
Αυτό το Δάνειο των 110 Δις Ευρώ που υποτίθεται ότι μας το έδωσαν για να σωθούμε το αποπληρώνουμε με χρυσό επιτόκιο που κυμαίνεται από 5,5 έως 7 % !
Σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής έχουμε συμφωνήσει την παραίτηση μας από κάθε ασυλία από τη κρατική μας περιουσίας ώστε τα χρωστούμενα να τα αποπληρώσουμε σε “είδος” !
Είναι προφανές λοιπόν εάν δεν κριθεί σήμερα, ΑΚΥΡΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΗ η σύμβαση αυτή, όπως και να έχει νικητής θα είναι η Διεθνής Τοκογλυφία και χαμένος ο Ελληνικός Λαός αφού, ή θα είναι χρεωμένος εσαεί ή θα αναγκαστεί να εκχωρήσει σημαντικό κομμάτι της Εθνικής του Κυριαρχίας..

WIN – LOSE GAME 2 : ΕΥΡΩ Ή ΔΡΑΧΜΗ ;
Εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα και δεν είναι τόσο απλό να αναπτυχθούν στα πλαίσια του παρόντος άρθρου.
Συνοπτικά και όσο το δυνατόν πιο απλά λοιπόν έχουμε:
Το Σενάριο εντός Ευρώ προβλέπει είτε τη συνέχιση της ακολουθούμενης έως τώρα αδιέξοδης οικονομικής πολιτικής είτε το «κούρεμα» του χρέους με παράλληλο περαιτέρω «κούρεμα» του βιοτικού μας επιπέδου και συνέχιση δανειοδότησης από τις ίδιες πηγές που μας δανείζουν με τα ληστρικά τους επιτόκια.
Το Σενάριο της Δραχμής προβλέπει την άφεση του νέου μας νομίσματος στις «ορέξεις» των αγορών την υποτίμησή του κατά 60-70 % εντός λίγων ημερών και ταυτόχρονα καμία προστασία των καταθέσεών μας..
Από την άλλη όμως υπάρχουν οι πολιτικές εκείνες που μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση είτε με Ευρώ είτε με Δραχμή. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεθούν οι πατριώτες που θα λειτουργούν προς το συμφέρον των πολιτών και θα τις εφαρμόσουν .
Γίνεται απόλυτα κατανοητό λοιπόν ότι στόχος τους εντός και εκτός των «Τειχών» είναι να οδηγήσουν το μεγαλύτερο τμήμα του Ελληνικού Λαού στην οικονομική εξαθλίωση . .

Το ρητορικό ερώτημα που γεννιέται από τα ανωτέρω είναι ένα…

ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ;

Υ.Γ. Η απάντηση στις πλατείες όλης της χώρας…

Φάνης Αθανασόπουλος
Οικονομολόγος – Ασφαλιστικός Σύμβουλος